Ваша поезија...

Секој од вас барем еднаш во животот напишал по некој стих...епа тука можете да оставите нешто од вашите ремек дела (стихови, поеми, песни) и нормално да се здобите со некоја позитивна или негативна критика.

LOL Da Go Pastiram Ja Cel Album Ovde Ce Vi Pisem Neso Samo Da Odberem So Neso Od Novite Pesne

Uffff ......... a da ti ja daam papkata i ti da kucash nedela dena pesni ??? Mnogu se. Koga ke mi izlezat u pishana varijanta na hartija so site nishani i duzguni (daj Bozhe!!!) ke vi kazham da si gi zemete od knizhara.

Ajde bre ajde ne se sramete pishete nekoj stih i tuka

No Vremeto Se Smeni Pocitta Se Izgubi
Se Sto Bilo Od Ljubov Sega E Prikazni
Primoran Da Bide Temen Kako Noctta
Ziveam So Rapot Zosto Taka I Pocnav
Se Sto Pravam Bese Od Ljubov I Pocit
A Se Sto Dobiv E Samo Taga I Solzi
I Seushte So Lugeto Od Moeto Detstvo
Ulicata ! Rapot ! Ekipata Na Prvo Mesto
I Pak So Stil Ti Pisuvam Stihovi
Da Gi Raskazuvas Ponatamu Ko Prikazni
Da Svatis Jas I Ti ... Zosto Sme Razlicni
Ti Probuvas A Jas Sonot Go Ostvariv,
Ti Si Samo Senka Sto Nocta Ja Pokriva
Tvojata Dusa E Prazna A Likot Kopija
100 Pati Kazana Laga Stanuva Vistina
No Jas Imam Fakti Za Podruga Idnina

Ova E Od Novata Pesna Ce Ja Cuete Koj Ce Izleze Albumot Neznam Datum Da Vi Kazem Pozz Asterix

pa takeeeeeeeee be

Те барам во бескрајноста, но никаде неможам да го најдам твојот
незаменлив поглед. Останува само темнината и мојата тага, кога ти не си покрај мене.

Leee Znaes Kakva Pesna Mozem Da Napraem Samo So Ovja Del Malce Modificiran :DDDD Ali Ako Se Najde Nekoj Da Ja Pee
BTW Konecno Nekoj Drug Da Pise Beside Me

Заскитано. заборавено. оставено и никогаш на него сетено.
едно старо писмо. еден сон недосонуван.
една желба замислена и никогаш неисполнета.
еден допир никогаш непочуствуван.
твоите очи светкави твоите усни медени твојот нежен глас и спомен кој вечно ќе потсеќа на нас...
еден дел од стиховте со трепетна рака напишани и посветени на тебе.
еден дел од мене, дел од срцево кое ти припаѓа тебе.
еден дел од нашето време, дел од тебе и мене. еден дел од ветено и неисполнето.
еден лист хартија и неколку капки крв на него.
еден спомен од минатото кој прогонува до вечност.
моето срце-твоја сопственост
мојата душа-твоја робинка
мојата надеж-твое богатство
моите очи-црни дијаманти
мојата крв-твое вино
моите солзи-твој спас
МОЈАТА ЖЕЛБА-ТВОЈА ЗАПОВЕД.....
од срцево се ткае приказна за тебе.
од душава се рони дел од нас.
од болката во мене се дели верноста и капките крв исчезнуваат. останува душава да пати
останува срцево да моли
остануваш ти во пеколот да гориш....

Интересно- импресивно!

Bravo Bravo !!!

usnive mi izgorea beknuvajki edna slika od zelbi
a sakam da znam me sakas li??
sakam da sum rima vo tvoite usni
izraz od podstreite na tvoeto ziveenje
eve sum so seta 4ustvitelnost
i denov e so mirisna zelba
mene tazno devoj4e da me razveseli
zatoa sakam da me vidis
kako sum luda po tebe
soz edno srce za ljubov
kako doagam kon tebe
od ranite utra i krugovi na sreka
sobrav od rekite beli branovi
vo srcevo od taga
odronav edna vrela misla
da te potseka na mene
i da zivee so tebe kako v4nost
zatoa srcevo go imam zakiteno so rozi
mirisni so utrinsa smea
o4ive gi imam zakiteno zo zvezdi
vzesteni sto za ljubov gorat
posakuvam da te baknam
da te imam kraj sebe
kako del od zelbive moi
niz ovoj nestivnat stremez
eden baknez i dva zbora slea vo mene
pred ovie bukvi koi zboruvaat
kako se da e vo son
ajde da pojdeme niz zivotov
so nasmean pogled i pesna za nasata ljubov
zborot so ne zbilizi
da go bakneme so nasite o4i sto ljubat
ljubov koja doaga od dale4no nebo
kako ptica so prodliv let
osekam kako so o4ite pies od moite sliki
stavime vo tvojata pregratka
zaradi koja kopneam
od edna beskrajno dolga bessvest
zelbo moja za koja gorat moite usni i telo
se vo mene e kako son
koj se pretvora vo izraz na postoenje
zatoa od tebe napravi mirisen cvet
mene vljubeno devoj4e da me razveselis
dojdov do tebe
i ona sto go kazav vo pesna
i li4elo samo na igra
bidi sekogas prisuten
Za Bano....TE SAKAM

Ja proza pishuem,mrazam poezii..zdravje koga kje ja dopisham i izdadam kniga kje ja chitate

gjavolche напиша:Ja proza pishuem,mrazam poezii..zdravje koga kje ja dopisham i izdadam kniga kje ja chitate

Ако ако, ајде аирлија битно е да се пишува нешто...ја сум и за проза и за поезија...ма да не сум некој голем читател на книги, али ценам кога ќе прочитам нешто квалитетно или кога ќе напишам...

eve malku i proza

Гласот на тишината во залутаната ноќ од нашето минато




Ја изгубив и последната надеж за твојата љубов. И сватив колку болат твоите зборови. Дали јас постепено те заборавам? Не сакам да се одалечам од тебе, сакам секогаш да бидам со тебе. Да не те напуштам. Но гласот на тишината ме тера се повеќе да те сакам. Со разумот те заборавив, но во срцево ти сеуште живееш и си дел од него. Чуствувам дека се наоѓам помеѓу светлината и мракот. Ги гледам твоите чекори кои постепено исчезнуваат и се губат во темнината. Заминуваш заедно со заоѓањето на сонцето, заедно со светлината на денот. Биди дел од она што сум и остани со мене засекогаш.
Го барам невозможното во сенката на твојот лик. Не си она што сите други мислат дека си. Ти си нешто посебно.
Одекнува твојот глас во мигот кога сум се родила. Заборавот ме напушта кога сум те запознала, а молитвата започнува кога си заминуваш.
А да те презирам не можам зошто ти ми подаде рака кога го допрев дното, ме излечи од смртоносна болест и ми го покажа патот кон мојaта блескава иднина кога се изгубив во лавиринтот на желбата за одмазда. Се губиш заедно со гласот на тишината и го чуствувам само мирисот на твојот поглед кој боли. Замина, а не остави трага која се губи во ритамот на тивката ноќ. Остави печат на мојата страдна душа. Замина, а остави желбата по твоите усни да се претвори во неизлечива страст која се губи заедно со тебе во тивкиот глас на залутената ноќ од нашето минато.

Јас и ТИ

Сам сум во ноќта пуста,
ко осамен којот во магла густа,
ти се уби,едноставно те снема,
но,ти си жива а
смртта мене ме зема.

Додека горам
во огнената река,
ти уживаш
над тревата мека.

Ти си во Божји раце,
некаде во рајот.
Јас во темнината
мрачна,на крајот.

Ти си ангел во вечниот зрак,
а јас демон во вечниот мрак.

Ти си убава,благословена
и светла,
а јас проколнат
со Божјата клетва.

Тој суд страшен
бескрајно е суров,
но,тој нема да ја сопре
нашата љубов

In the attitude of silence the soul finds the
path in a clearer light, and what is elusive and deceptive resolves
itself into crystal clearness. Our life is a long and arduous quest
after Truth.
(ne e moe ama mi se svigja)